Przekopiowane z: http://www.motogen.pl/artykuly/na-kazdy ... art65.html
W jeden z piątkowych wieczorów, podczas rozmowy ze znajomymi, wywiązała się dyskusja który motocykl robi największe wrażenie na płci przeciwnej i jaki typ motocyklisty podoba się kobietom. Dość szybko okazało się, że oprócz prawdziwych fascynatów motocykli w każdej grupie zdarzają się jednostki próbujące być bardziej motocyklowe niż same motocykle. Z dużym przymrużeniem oka postaramy się przybliżyć sylwetki wspomnianej rzeszy pozerów, mając w głowie szacunek do prawdziwych pasjonatów, którzy nie potrzebują się dowartościowywać opowiadaniem bajek.
Typ pierwszy: Speeder
Motocykl nieważny. Ma być szybki, z torowymi dodatkami. Im więcej dodatków, tym lepiej. Kupujemy w miarę świeżą CBR-SP, ZXGSX-a, YZFR-GS lub motocykl o podobnie groźnie brzmiącej nazwie. Zakładamy opony potorowe, przeszukujemy portale aukcyjne lub prosimy zaprzyjaźnionego zawodnika o komplet zdartych sliderów i przyczepiając je do możliwie czystego i nowego kombinezonu (koniecznie w kolorze motocykla), ruszamy w stronę najmodniejszego miejsca spotkań w mieście. Typowy pseudospeeder ma przygotowaną opowieść o wyprzedzaniu samochodów na kole przy dwustu na godzinę na miejskim torowisku, a dla potwierdzenia własnego fame'u rzuca swój kosmiczny czas przejazdu znanej trasy. W praktyce wystarczy ruszyć z nim w drogę, żeby zobaczyć pozycję na moto przypominającą dosiad starego labradora, wspomożone stopami "na foczkę". Pierwsze zakręty szybko druzgoczą mozolnie budowaną legendę, a po zatrzymaniu słyszymy setki wymówek: "Wiecie, kończy mi się łańcuch", "Nie rozgrzałem opon" albo "Daj spokój, przecież się nie ścigaliśmy". Naprawdę szybcy motocykliści raczej unikają rozgłosu.
Typ drugi: Kowboj
Używający chromowanego wielkiego cruisera. Wygląda jak wyrwany z Country Piknik Mrągowo albo, co gorsza, z cyrku. Aby nim zostać, w zwykłym cruiserze wkładamy maksymalnie dużo chromowanych dodatków, montujemy wszelkiej maści skórzane akcesoria, ćwieki, nity, rzemyki, szybę i ledy, najlepiej zmieniające kolor. Wydechy powinny być udrożnione i maksymalnie głośne. Niech płeć przeciwna nas słyszy! Ubiór motocyklisty również powinien odzwierciedlać westernowe upodobania właściciela. Kowbojki, zamszowa skóra z frędzlami, fryzura Indianina, mile widzialne ostrogi przy butach i kowbojski kapelusz. Motocykl przyozdabiamy flagą naszego kraju oraz USA na długim maszcie i udajemy się podrywać wszelkie niewiasty tak samo młode duchem, jak właściciel wspomnianego motocykla. Do całości brakuje tylko kroplówki i kaczki szpitalnej oraz naklejek Sheriff Mrągowo City. Beznadzieja.
Typ trzeci: Free Bird
Tutaj koniecznie wymagany jest chopper żywcem wyjęty z filmu "Easy Rider". Właściciel, na co dzień będący informatykiem, pracownikiem korporacji bądź przedstawicielem jeszcze nudniejszego zawodu (no, w ostateczności tancerzem erotycznym w knajpie dla homoseksualistów) po godzinach potrzebuje trochę wolności. Ale tylko pomiędzy 18.00 a 22.00, bo później żona, kochanek albo mama rozpoczynają telefony. Z nastaniem 18.00 bierze swojego Shadowa 750, Virago 535 czy Maraudera z chromowanym plastikiem, ubiera się w skórzane spodnie z rozporkami na tylnej części ciała i udaje się w podróż w stronę zachodzącego słońca (kolejny mit, wszak bez maski spawalniczej przyjemność jest mocno ograniczona). Tak jak w przypadku Kowboja, Free Bird przyozdabia swój motocykl wszelkimi dodatkami dostępnymi na rynku, ale dominują krzyże Luftwaffe i trupie czaszki. Niestety, w przeciwieństwie do tytułowych bohaterów "Easy Ridera", nie wyrzuca zegarka – następnego dnia o 9.00 musi być w swojej firmie.
Typ czwarty: Plażowicz
Typowy plażowicz ma coś z wioskowego głupka idącego na dyskotekę w sandałach. Na motocykl zakłada klapki, adidasy i koszulkę z krótkim rękawem. Oczywiście wolno mu i nikomu nic do tego. W końcu jest szansa, że podczas wywrotki nie zniszczy normalnych motocyklowych ciuchów. Plażowicze nie mają typowego modelu motocykla. Widujemy ich na chopperach, cruiserach, enduro i sportach. Cechą wspólną jest umiłowanie do wakacyjnych hitów, robienia ambitnych zdjęć z dzióbkiem i bladzią w tle oraz mających przesłanie spojrzeń w lampy motocykla z podpisem "Obiecaj, że mnie nie zabijesz". Strach i respekt, a nawet podziw.
Typ piąty: Globetrotter
Tutaj sprawa ma się nieco inaczej. Należy kupić duże, turystyczne enduro. Biedniejsi wybiorą starego Transalpa, bogatsi Adventure'a. Motocykl trzeba wyposażyć w aluminiowe kufry z dużą liczbą naklejek z różnych zakątków świata, wsporniki, lampki, mocowania na akcesoria i koniecznie nawigację, z której korzystamy nawet podczas wyjazdu po bułki. Pseudo globetrotter w połowie zimy planuje wyjazdy, załatwia wszelkie formalności, niestety, na trzy dni przed wyjazdem wysyła do kompanów SMS-a, że właśnie zbawia świat, opiekuje się chorą babcią albo ma wolontariat w schronisku dla zwierząt, a potem kontakt z nim zanika. Po sezonie opowiada o swoich wyjazdach na Nordkapp, Dolomity i trasie Transfogarskiej. W rzeczywistości dotarł w najlepszym wypadku do granicy swojego miasta.
Typ szósty: Specjalista od zabytków
Jest na tropie motocykla zabytkowego. "Sąsiada wujek ma Saharę, ale nie chce oddać. Czekam na nią". Inne typowe zdania: "Właśnie kupiłem starego Nortona – na sezon będzie gotowy, brakuje tylko zębatki". To częsty bywalec wszelkich motobazarów, zlotów staroci... Niestety, cała jego pasja ogranicza się do wiecznego "jeszcze tylko lampka", a wirtualne pojazdy nigdy nie wychodzą na światło dzienne. Specjalista od zabytków ma całą piwnicę mniej lub bardziej cennych części, których liczba wzrasta z postępem geometrycznym. Sąsiedzi znoszą mu wszelkie niepotrzebne rzeczy, co jest łatwiejsze niż zamówienie kontenera, a po jakimś czasie może się pochwalić meblościanką, wiklinowym koszem, przyczepą zapiekanką i łóżkiem "wczesny Gierek".
Typ siódmy: Katalogowy gawędziarz
To najbardziej irytujący rodzaj motocyklisty, choć to określenie jest nieco na wyrost. Teoretyczny znawca, pseudofachowiec bez motocykla. Pamięta dane techniczne większości modeli, a jego biblioteka zawiera także pisma dla dorosłych, małego modelarza i wiadomości wędkarskie. Jego problem polega na tym, że wiedza teoretyczna jest stosowana w całkowicie idiotyczny sposób. Najczęstsze stwierdzenia to: "CBR1000RR jest gorsza od YZF-R1 bo ma 2 KM mniej" albo "W każdym Kawasaki pękają ramy, Yamaha wykańcza skrzynie biegów, a Suzuki same stuki". Z reguły dyskusja z katalogowym gawędziarzem kończy się krótkim "sp*******j", czasem, niestety, jest także wzbogacona o rękoczyny... Mimo wszystko jest to jedyna z wymienionych grupy pseudmotocyklistów, która ma przed sobą jakieś perspektywy – z czasem gawędziarz kupuje motocykl, weryfikuje swoje poglądy i najczęściej przestaje się wypowiadać.
Typ ósmy: Zlotowicz
Zlotowicz wygląda bardzo motocyklowo. Ci bardziej sytuowani mają nawet kurtki motocyklowe. Oczywiście przyozdabiają swoje ciuchy we wszelkiego rodzaju znaczki, emblematy, naszywki i masę mniej lub bardziej gustownego złomu. Starają się zaliczyć większość motocyklowych imprez w okolicy, na które dojeżdżają z kolegami lub pociągiem. Na miejscu zlotu korzystają z wina sprzedawanego w folii marki "Leśny dzban" aż do całkowitej odciny. Ich pijane zwłoki są ciekawym urozmaiceniem terenu i czasem służą jako progi zwalniające. Zlotowicz z motocyklem jest jeszcze ciekawszą postacią. Po spożyciu kilku dawek wspomnianego, legendarnego "Leśnego dzbanu" jest przekonany, że motocykl pałowany o drugiej w nocy, przebijający się pomiędzy namiotami reszty gości, to fantastyczna rozrywka. Refleksje przychodzą nieco później, kiedy całe otoczenie odjechało, a zlotowicza pozostawiono samego ze swoim zgruzowanym sprzętem.
Większość przedstawionych gatunków motocyklistów jest mocno przekoloryzowana, ale właśnie w podobny sposób odbierają nas inni. Czasem zastanówmy się, czy warto robić z siebie głupka pozując na kogoś, kim się nie jest. A wracając do poruszanego tematu, jaki typ motocyklisty najbardziej podoba się kobietom, kilka uczestniczących w rozmowie koleżanek stwierdziło, że z głową, myślących, a następnie, po pewnym zamyśleniu, rozpoczął się koncert życzeń i wymagań wobec płci brzydkiej… Wtedy wsiadłem na motocykl i oddaliłem się na bezpieczny dystans.
Super temat na rozmowę 
Jak nie mogę spalić gumy to zwalam na zły asfalt 
Masa wiary leży uwalona... żal na to patrzeć. 
wszystkiego po trochę z każdego rodzaju by się znalazło 
